නස්රුදින්ගේ බිත්තරේ කතාව

නස්රුදින් ජල වාෂ්පයෙන් නාන්න හරිම ආසයි. එයා නිතරම වගේ ජලවාෂ්පවලින් නාන්න තැනූ පොදු නාන පොළකට ගියා. එහෙට වැඩිපුර ආවෙ තරුණයො. නස්රුදින් තරුණයෙක් වගේ විහිළු තහළු කරල ඒ අය එක්ක යාළු වුණා. නස්රුදින් අපිට හැමදාම විහිළු කරනවා, අපිත් නස්රුදින්ට විහිළුවක් කරමු කියල ඒ තරුණ කට්ටිය කලින් කතා වෙලා නස්රුදින්ට හොරෙන් බිත්තරේ බිත්තරේ අරන් ආවා.

”ඔන්න අද අපි මෙහෙම ඉන්න ගමන් බිත්තරේ බිත්තරේ දාන්න  ඕනෑ.” වාෂ්ප නාන තැනට ඇතුළු වෙන ගමන් එක් තරුණයෙක් හඬ නඟලා කීවා.

”බැරි වෙන කෙනා අද අපි ඔක්කොගෙම නාන බිල ගෙවන්න  ඕනෑ. සියලූ දෙනාම එක හඬින් එකඟ වුණා. නස්රුදිනුත් ඒක පිළිගත්තා.

ටික වේලාවකින් හැමෝම පසු පස සඟවා ගත් බිත්තරේ බැගින් අතට ගෙන පෙන්නුවා. ඊට පස්සෙ ඔවුන් ඇහුවා නස්රුදින්ගෙන් බිත්තරේ ගැන.

”මෙච්චර කිකිළියො ඉන්න තැන අඩු ගානේ එක කුකුළෙක්වත් ඉන්න බාරිද?” නස්රුදින් එකවරම ඇහුවා.


(පර්සි ජයමාන්නගේ ‘නස්රුදින්’ නම් ග‍්‍රන්ථයෙනි. මුද්‍රණය 2001-2010. ISBN 955-21-1152-8)